Τα υπερκινητικά παιδιά συχνά αποτελούν το βάσανο των γονιών, των εκπαιδευτικών και των συμμαθητών τους. Αν και μπορεί να είναι αξιαγάπητα φαίνεται σα να μη μπορούν να σταθούν ήσυχα ούτε λεπτό και διαρκώς αναστατώνουν τους γύρω τους. Τις τελευταίες δεκαετίες αυτή η συμπεριφορά προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ειδικών της ψυχικής υγείας οι οποίοι ασχολήθηκαν περισσότερο με τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ) ή Υπερκινητικό Σύνδρομο.Πολλοί ερευνητές πιστεύουν πως τα συμπτώματα της υπερκινητικότητας, και της μειωμένης προσοχής είναι ενδεικτικά της λειτουργίας του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
Η δηλητηρίαση από μόλυβδο και ο αλκοολισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν θεωρηθεί υπεύθυνες για την ΔΕΠ. Τα περισσότερα παιδιά στο εξωτερικό με ΔΕΠ έχουν αντιμετωπιστεί με φαρμακοθεραπεία, ενώ στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν έχουν τύχει καμιάς θεραπευτικής αντιμετώπισης..
Κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως για τη θεραπεία των παιδιών με ΔΕΠ περισσότερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην οικογένειά τους, στις σχέσεις που υπάρχουν σε αυτή και στα κακά παραδείγματα που μπορεί να δίνουν.
Η δηλητηρίαση από μόλυβδο και ο αλκοολισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν θεωρηθεί υπεύθυνες για την ΔΕΠ. Τα περισσότερα παιδιά στο εξωτερικό με ΔΕΠ έχουν αντιμετωπιστεί με φαρμακοθεραπεία, ενώ στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν έχουν τύχει καμιάς θεραπευτικής αντιμετώπισης..
Κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως για τη θεραπεία των παιδιών με ΔΕΠ περισσότερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην οικογένειά τους, στις σχέσεις που υπάρχουν σε αυτή και στα κακά παραδείγματα που μπορεί να δίνουν.