Το παλαιότερο κραγιόν υπολογίζεται πως έγινε γνωστό πριν από 5.000 χρόνια. Βρέθηκε στην πόλη Sumerian στο Ur στο σημερινό Ιράκ. Ήταν ξεκάθαρα μία εφεύρεση με μέλλον. Σήμερα,υπολογίζουμε πως το 92% των γυναικών φορούν κραγιόν. Τι είναι, λοιπόν, αυτό το αξιοθαύμαστο προϊόν
που αποκαλείται κραγιόν; Τίποτα περισσότερο από ένα σύμπλεγμα από κερί,λάδι και χρωματικές χρωστικές ουσίες.
Για την ιστορία, τα κραγιόν
φτιάχνονταν από ζύμη και είχαν μείνει γνωστά ως μπογιά ή κοκκινάδι για
τα χείλη. Το δημοφιλές stick που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε σήμερα δεν εμφανίζεται νωρίτερα από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το τελετουργικότων βαμμένων χειλιών ξεκινάει από τους αρχαίουςΑιγυπτίους, καθώς ξετυλίγεται ο πάπυρος και μία γυναίκα κρατάει έναν
καθρέφτη στο ένα χέρι και βάφει τα χείλια της. Η Κλεοπάτρα
χρησιμοποιούσε ένα μίγμα από χέννα και καρμίνιο για να βάψει τα χείλη
της. Το αγαπημένο χρώμα για τους Αιγυπτίους ήταν το μπλε ή το μαύρο,
αλλά και η πορτοκαλί και η κοκκινωπή σκιά ήταν επίσης πολύ δημοφιλείς.
Την μπογια για τα χείλη την άπλωναν από ένα δοχείο με ένα υγρό stick. Δεν
ήταν, όμως, μόνο οι γυναίκες της Αιγύπτου οι οποίες έβαφαν τα χείλη
τους: ο μοντέρνος Αιγύπτιος άντρας φορούσε επίσης μπογιά στα χείλη του.
Οι Αιγύπτιες ωστόσο, έπαιρναν την μπογιά για τα χείλη μαζί τους ακόμα
και στον άλλο κόσμο. Δύο δοχεία από κοκκινάδι θαβόντουσαν πάντα με τη
γυναίκα στον τάφο της. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, η μπογιά για τα
χείλη φτιαχνόταν από βερμίλιο και φυτικές ουσίες, όπως τα φύκια και τα
μούρα. Στα κλασικά χρόνια, ο τρόπος που φορούσαν το κραγιόν αποδείκνυε
και την πολιτισμική τους τάξη. Οι γυναίκες με καλή φήμη φορούσαν το
κραγιόν με έναν κομψό και καλόγουστο τρόπο. Αντιθέτως, οι ιερόδουλεςχρωμάτιζαν τα χείλη τους με έναν φανταχτερό και λιγότερο σοφιστικέ τρόπο.
Η υπερβολή αυτό το αλλάζει.... Στη μεσαιωνική Δύση, ήταν κομψό ναδείχνεις «πεθαμένος». Όσο πιο άσπρη ηταν η οψη καποιου , τόσο το
καλύτερο. Η Εκκλησία θεωρούσε πως τα βαμμένα χείλη ήταν σατανικά καιαποτελούσαν πρόκληση στον τρόπο με τον οποίο ο θεός είχε σχεδιάσει το
ανθρώπινο πρόσωπο. Παρ'όλα αυτά, κάποιες τολμηρές γυναίκες συνέχιζαν να
βάφουν τα χείλη τους με σκούρα χρώματα κάνοντας την όψη τους ακόμα πιο
άσπρη. Αυτές οι προκαταλήψεις αποδείχτηκαν αρκετά ελαστικές.
Σήμερα τα κραγιόν έχουν αλλάξει πολύ από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν και
το ίδιο και οι προσδοκίες των γυναικών για αυτά. Η εποχή των απλών
χρωμάτων έχει περάσει. Σήμερα οι γυναίκες έχουν υψηλές απαιτήσεις από τα
κραγιόν τους.
Από την άποψη του χρώματος όλα επιτρέπονται. Είναι η
εποχή της εξατομίκευσης, όπου οι γυναίκες προσπαθούν να βρουν και να
διαλέξουν κραγιόν που ταιριάζουν στις δικές τους προσωπικές απαιτήσεις.
Για το τελείωμα, το κλειδί είναι η γυαλάδα, αλλά αν κάποια προτιμά τη
ματ όψη δεν πειράζει. Όσον αφορά την περιεκτικότητα, τα κραγιόν σήμερα
είναι πολύ πιο ελαφριά και ευκολοφόρετα χάρη στα μαλακτικά συστατικά και
στη σιλικόνη.
